سلام !
همو طور که مدونن امروز شهادت امام رضایه . خوب ما هم گفتم به جای ای که فقط بیم تسلیت بگم جواب یه سوالی ر این جه بدم . یا همو شبهه ی شما .
ای مطلبه از روی کتاب سیمای پیشوایان در آیینه ی تاریخ از مهدی پیشوایی نوشتم . خوب چون درم از رو کتاب مینویسم خدایی حالش نیست که به مشدی ترجمه کنم . پس همو متن کتاب ر این جه برتان مینویسم .

دلایل امام برای پذیرفتن ولایت عهدی:
1-هنگامی که امام رضا ولیعهدی مامون را پذیرفت که دید اگر امتناع ورزد نه تنها جان خویش را به رایگان از دست میدهد بلکه علویان و دوستداران حضرت نیز همگی در معرض خطر واقع می شوند . امام بر خود لازم میدانست جان خویش و شیعیان و هوا خواهان را از گزندها برهاند زیرا امت اسلامی به وجود آنان و آگاهی بخشیدنشان نیاز بسیار داشت . اینان بایستی باقی می ماندند تا برای مردم چراغ راه و رهبر ومقتدا در حل مشکلات و هجوم شبهه ها باشند .
2-نیل به مقام ولایتعهدی یک اعتراف ضمنی از سوی عباسیان به شمار  میرفت دائر بر این مطلب که علویان نیز در حکومت سهم شایسته ای دارند .
3-از دلائل قبول ولیعهدی از سوی امام آن بود که مردم خاندان پیامبر را در صحنه ی سیاست حاضر بیابند و به دست فراموشیشان نسپارند و نیز گمان نکنند که آنان همان گونه که شایع شده بود فقط علما و فقهایی هستند که در عمل هرگز به کار ملت نمی آیند . شاید امام نیز در پاسخی که به سوال ابن عرفه داد نظر به همین مطلب باشد . ابن عرفه از حضرت پرسید : ای فرزند رسول خدا ! به چه انگیزه ای وارد ماجرای ولی عهدی شدی ؟ امام پاسخ داد:به همان انگیزه ای که جدم علی را وادار به ورود در شورا نمود .(قابل توجه اونایی که مگن ما ر به سیاست چه کار . یا مگن اخه بچه تو که هنوز دهنت بوی شیر مده به ای کارا چه کار دری؟)
4- امام در ایام ولی عهدی خویش چهره ی واقعی مامون را به همه شناساند و با افشا ساختن نیت و هدف های وی در کارهایی که انجام میداد هر گونه شبهه و تردیدی را از ذهن مردم زدود .

سلام !
چه طورن؟خوبن؟
همو طور که مدونن مو مشدیم.بالهجه ی غلیییییییظ مشدی. حالشه ببر .
ما مخم یه وبلاگ مشهدی و البته با لهجه ی غلیظ مشهدی بنویسم. هر کی هم که مخه متونه باهامان همکاری کنه . ایمیل بدن ما در خدمتم .
قربون همتان نرم . مگه جونمه از سر راه آوردم؟
حالا با ما باشن تا ببینن دیگه چه کار مخم بکنم.
البت از همین الان بهتان بگم که شاید حالاها  ای وبلاگ راه نیفته .به یاری شما دوستان بستگی دره.